برآیند مطالعه تازه پنج ساله توسط محققان هلندی مشخص کرده که افسردگی شانس مبتلا شدن به چاقی قسمت شکم را افزایش میدهد درحالیکه این رابطه مابین افسردگی و چاقی همگانی بدن وجود نداشته است.

برآیند این مطالعه بیانگر این مسئله است که شاید مکانیسم فیزیولوژیک خاصی، افسردگی و گردهمایی چربی قسمت شکمی را به هم مرتبط می‌سازد.

هم چنین این برآیند می‌تواند علت قانع کننده‌ای باشد بر این‌که چرا خطر دیابت و مشکلات قلبی در اشخاص افسرده افزایش میابد.

در این بررسی طی پنج سال، بر روی بیشتر از دو هزار سالمند که بخوبی فعالیت‌های روزمره خود را انجام می‌دادند نشان داده شد: آنها که نشانه‌های افسردگی را دارا می‌باشند گردهمایی بافت چربی شکمی را بیش‌تر از همسن و سال‌های بدون نشانه‌های افسردگی دارا می‌باشند.

در این بررسی آینده‌نگر برای گزینش چاقی از نمایه ساختار و توده بدنی (BMI) و از اندازه‌گیری دورکمر و سی‌تی اسکن برای گزینش چاقی شکمی استفاده شد.

در حالت کلی برآیند این بررسی نشان داد افسردگی ریسک مبتلا شدن به چاقی شکمی را ۲ برابر میکند.

این افزایش گردهمایی بافت چربی، خاص چربی شکمی بود و در ایجاد چاقی همگانی تغییری مشاهده نشد.

این مسئله میتواند یک علت بیولوژیکی داشته باشد که کشف علت اساسی آن احتیاج به تحقیقات بیشتر را می‌طلبد.

مضاف بر آن، همانگونه که می‌دانیم چاقی شکمی بویژه گردهمایی چربی‌های بین‌بافتی از مخربترین نوع چاقی‌ها در ایجاد و توسعه خیلی از اختلالات و بیماریهای متابولیک و نیز اختلالات قلبی و سرخرگی است.

نکته عملی: قبلا ارتباط چاقی و افسردگی به اثبات رسیده است ولی با عنایت به مطالب فوق، در معالجه اشخاص افسرده که بطور معمول سیر مزمن خواهد داشت توجه به پیشگیری از چاقی شکمی با عنایت به اینکه این نوع از چاقی مسبب خیلی ازبیماریهای دیگرست اهمیت ویژه‌ای دارد.

تغییر سبک زندگی و داشتن جنبش جسمی و فعالیت بدنی منظم هر روزه در این بیماران مضاف بر آن که در تغییر خلق بیماران افسرده و بعبارتی التیام و بهبود نشانه‌های روانی آنها اثرات مفید غیرقابل انکاری دارد همچنین میتواند از بروز چاقی شکمی بطور جدی ممانعت نماید.

افزون بر این در معالجه دارویی بیماران افسرده (به عنوان یک رکن اساسی در التیام و بهبود بیماران افسرده) جلوگیری از پراشتهایی‌های در ارتباط با حالات خلقی که باعث چاقی شکمی می‌گردد بایستی مورد دقت و توجه قرار بگیرد.

چاقی سبب افسردگی می­شود یا افسردگی سبب چاقی؟

گاهی گفته می­شود که افسردگی جواب آدم به مشکلات و اجبارهای زندگیست.

به عنوان مثال افرادیکه در کار و تحصیل یا پیوند زن و شوهری خود موفق نیستند، یا یکی از عزیزان خود را از دست داده­ اند، حالت­هایی از غمگینی، خمودگی، بی انرژی بودن و بی علاقگی را تجربه می­کنند.

در حقیقت این حالت­ها دالّ بر نشانه ­ها و نشانه‌های افسردگی هستند.

این اشخاص ناامید از التیام و بهبود شرایط هستند ماده‌های معدنی و برای تغییر اوضاع درمانده می­دانند.

عینا شبیه همین حالت­ها را در برخی اشخاص چاق می­توانیم به آشکار ببینیم.

پژوهش­‌های مختلف نشان داده است که بروز افسردگی در افراد دارای وزن بسیار بالا زیادتر از بقیه است.

چرا؟

برای جواب به این سوأل نخست بایست به مقوله درماندگی توجه کنیم.

درماندگی حالتی است که فرد زمانی آن را تجربه می­کند که به منظور نیل به هدف خاصی سعی زیادی به خرج می­دهد ولی به سرانجام مطلوب نمی­رسد.

افراد دارای وزن بسیار بالا زیادی را دیده ­ایم که نه فقط غمگین، خموده، ناامید و بی­ علاقه نبوده ­اند بلکه شادتر و امیدوارتر از اشخاص باریک اندام هم هستند.

ممکن است این اشخاص هیچ تلاشی را برای باریک اندام شدن به خرج نداده­ اند تا درماندگی و سرخوردگی را تجربه کنند! همین که سعی و وقت زیادی را برای باریک اندام شدن صرف کنند و موفق نشوند، درماندگی از تغییر و التیام و بهبود را تجربه می­کنند، عاملی که افسردگی را با خود بهمراه دارد.

اینجاس که باید خاطرنشان شد که افراد دارای وزن بسیار بالا نباید عجولانه و بدون آگاهی تصمیم بگیرند باریک اندام شوند چرا که احتمال شکست خود را بالا می­برند، به خصوص هنگامی که رویکردی چندوجهی برای علاج اتخاذ نشود.

این رویکرد چندوجهی شامل موردهای زیر است: تغذیه درست، فعالیت­های جسمی و ورزشی مناسب، تنظیم ترشحات هورمونی غده‌های درون ریز، مراجعه به روانشناس و مشاور با قصد تغییر سبک و شیوه زندگی ناکارآمد گذشته و حل مسائل در ارتباط با روانشناسی

چنانچه باریک اندام شدن تابعی از این سعی هدفمند و همه جانبه نباشد و شکست بخورند در بلندمدت درماندگی و ناامیدی از تغییر، سبب افسردگی­شان می­شود.

علاوه بر درماندگی افراد دارای وزن بسیار بالا، عامل دیگری که می­تواند آن­ها را مستعد افسردگی کند، سنجش کردن خود با بقیه است در دنیایی که باریک اندام بودن مُدِ روز بحساب می­آید.

فکر به اینکه مورد مداقه دیگران به خصوص غیر همجنس قرار نمی­گیرند.

نم نم این افکار چنان از دید ذهنی او را خسته می­کند که بجای آرامش داشتن برای چیره شدن بر چاقی، تحت اثر سنجش کردن خود با بقیه قرار می­گیرد و حتا گهگاهی فکرخوانی هم می­کند به عنوان مثال «چون من چاق هستم احتمالاً از این که با من خرید بیاید خجالت می­کشد و برایش افت کلاس حساب می­شود».

سنجش کردن خودشان با سایرین در بیشتر موقعیت‌ها نابجا قلمداد می­شود چون هرکسی شرایط مخصوصی برای زندگی خود دارد.

این سنجش کردن ذهنی نابجا افراد دارای وزن بسیار بالا را مستعد افسردگی می­کند و چون در طی روز بارها تکرار می­شود و نتیجه گیری خاصی را در بر ندارد، حسی دال بر نفرت از خود، خودتخریبی یا خودسرزنشی را برای فرد بهمراه دارد.

نم نم این افکار و ذهنیت­‌های منفی از خود، کل سطح ادراکی و روان فرد را تحت اثر گذاشته و سبب حالتی دال بر بی انرژی بودن و خمودگی در فرد می­شود.

بی انرژی بودن، خمودگی و بی­ علاقگی به امور، مشخصه اساسی اشخاص افسرده است.

در این راستا باید افزود که بهترست افراد دارای وزن بسیار بالا با آگاهی نسبت به افکار، حالت­ها و رفتارهای خاص خود، که در طی زمان تجربه می­کنند و می­تواند عاملی برای افسردگی باشد با یاری روانشناس شناسایی کرده و بر آن فائق آیند.

چرا که ارتباط چاقی و افسردگی کاملاً دو سویه است یعنی هم افسردگی سبب چاقی می­شود و هم چاقی سبب افسردگی.

از یک طرف با غلبه افسردگی بر فرد، امید و انگیزه برای باریک اندام شدن اندک خواهد شد چون انرژی­ای که حتماً برای تغییر وجود داشته باشد، نیست.

و همچنین با فربه شدن، محدودیت ­هایی از قبیل؛ زود خسته شدن، اندک تحرکی، خواب بیشتر و غیره خواهیم داشت که در مجاور نداشتن یک سبک و شیوه زندگی مطلوب منتهی به افسردگی خواهد شد.